görsel | metin

Abraham Cruzvillegas
1968’de Meksika, Meksiko’da doğdu / Meksika, Meksiko’da yaşıyor

Jens Hoffmann (JH): Mürekkep ve Kan: 1968-2009 (2008–9) adlı yapıtınızdan ve Latin Amerika’daki özgürleşme hareketlerine ilişkin basılı malzemelere duyduğunuz sürekli ilgiyle nasıl bir bağı olduğundan biraz bahseder misiniz?

Abraham Cruzvillegas (AC): Yapıt, doğum yılım olan 1968’den bu yana Latin Amerika’da basılmış toplumsal devrim yanlısı malzemeleri yeniden üreten serigrafi baskılardan oluşan büyük bir koleksiyondur. Görüntüler, farklı formatlarda (broşür,afiş, el ilanı, çıkartma) ve ilk üretildikleri zamanın ekonomik ortamını yansıtan farklı kalitedeki kağıtlar üzerine yeniden basılıyor. Yansıttıkları hareketin, siyasal tavırlarının ve ayrıca ikonografilerinin üzerimde güçlü bir etkisi var.

JH: Siyasal önem ile sanatsal  duyarlılığın benzersiz bir karışımı bunlar.

AC: 1968’de Meksika’daki gençler toplumun felakete doğru gittiğinin farkına vardılar ve değişim arayışına girerek siyasal arenaya çok özel bir görsel eleştiri ve tartışma tarzı getirdiler. Aynı yıl gerçekleşen Olimpiyat oyunlarının nezih ve şık tasarım kampanyasıyla tezat oluşturan önemli bir diyalog aracı haline geldi bu. Sonraki yıllarda bir çocuk olarak çevremin miting ve gösterileri bildiren şablon baskılarla ve afişlerle dolu olduğunu hatırlıyorum.

JH: Bu görüntülerin yalnızca nostaljik olmasını nasıl önlüyorsunuz?

AC: Afişler tüm Latin Amerika’da toplumsal hareketlerin bir parçası olmuştur ve çoğu ülkede siyasal durum son 30-40 yıl içinde pek az iyileşme gösterdi. Bu fikir ve sloganlar hala anlamlı.

JH: Malzemeleri nereden buldunuz?

AC: Kitaplardan, internetten,  arşivlerden. Meksika’daki 1968 öğrenci hareketi döneminin anonim sanatçılarından biri olan Arnulfo Aquino onlarca yıldır her tür orijinal baskıyı topluyor.

JH: Seçimlerinizi nasıl yaptınız?

AC: Genel bir yaklaşımla, dünyanın her tarafından tarihi kaynak ve referansları gözden geçirerek başladım. Sonra Latin Amerika’daki toplumsal mücadelenin yakın tarihini betimleme girişimiyle daha belirli bir malzeme seçimi yaptım. Formatlar, akımlar, karakterler, yazı tipleri, sloganlar, renkler ve dil çok geniş bir yelpazeye yayılıyor, hatta bazen birbiriyle çelişir nitelikte. Fikirleri ve değişme olanağını tetiklediği zaman mizah da koleksiyonum için iyi bir aday oluyor.

JH: Böyle afiş ve el ilanlarının  kullanıldığı yakın tarihli bir örnek var mı?

AC: Geçen yıl Kolombiya’nın Cali şehrine gittim ve sokaklarda olağanüstü şeyler gördüm, güzelce hazırlanmış eylem çağrıları salsa partisi afişleriyle yan yanaydı. Hatta bazen birbirleriyle karıştırılabiliyorlardı. Meksika’nın Oaxaca eyaletinde, yozlaşmış baskıcı hükümete karşı gerçekleşen son başkaldırılar sırasında (çoğu epey genç olan) örgütlü insanlar afiş, pankart ve şablonlarını gayet doğrudan bir dil ve grafik tasarımlar kullanarak kendileri bastılar, kestiler, yazdılar ve çizdiler. Tüm dünyada sivil, çiftçi ve öğrenci örgütlenmeleri, sendikalar, sanatçılar ve bireyler hala talep ve ihtiyaçlarını duyurmak için ucuz basılı araçları kullanıyorlar. Bu böyle devam edecek, çünkü herkesin adalet, özgürlük ve barışa kavuşması için dünyanın önünde daha çok yol var.